Podpisane 14 czerwca 1985 r. w Schengen w Luksemburgu porozumienie pozwalające na wolne przemieszczanie się pomiędzy państwami członkowskimi i swobodne osiedlanie się, było początkiem strefy Schengen. Początkowo należały do niej Francja , RFN oraz Belgia, Holandia i Luksemburg. Od 1995r. obywatele tych krajów mogli poruszać się po strefie Schengen bez paszportów. W następnych latach strefę rozszerzano o kolejne państwa należące do Wspólnoty. Władze Unii podjęły decyzję, że każde nowo przyjęte do organizacji państwo po spełnieniu określonych warunków mogło dołączyć także do strefy, jednak nie wszyscy członkowie przyjmują takie rozwiązanie. Obecnie strefa Schengen obejmuje nie tylko większość krajów unijnych, ale także Islandię, Norwegię, Szwajcarię i Liechtenstein
Główną z przyczyn zakończenia zimnej wojny był kryzys gospodarczy w ZSRR który spowodował wzrost niezadowolenia społecznego i osłabienie ZSRR, co doprowadziło do wprowadzenia reform w ZSRR, te jednak osłabiły kontrolę ZSRR nad krajami bloku wschodniego. Narastające ruchy niepodległościowe w krajach bloku wschodniego jeszcze bardziej osłabiły ZSRR pokazując że komunizm traci poparcie. Za koniec zimnej wojny można uznać spotkanie Gorbaczowa z Bushem (tzw. Szczyt Maltański). Nie podpisano tam oficjalnej umowy, ale ogłoszono koniec zimnej wojny. Główne porozumienia zawarto na Malcie w 1989r., a także podczas późniejszych negocjacji o redukcji broni strategicznej. Następstwami zimnej wojny były m.in. rozpad ZSRR który w 1991 roku rozpadł się na 15 niepodległych państw, pełną niepodległość uzyskały także kraje bloku wschodniego które przystąpiły do integracji z Zachodem. Zakończenie tego konfliktu doprowadziło również do redukcji arsenałów nuklearnych USA i Rosji oraz końca rywalizacji militarnej. Finalnie zakończenie zimnej wojny doprowadziło do powstania nowego ładu międzynarodowego z USA jako dominującą potęgą na arenie międzynarodowej.
Globalizacja to proces zwiększania integracji między różnymi krajami i regionami świata w różnych aspektach życia - gospodarczym, politycznym, kulturalnym i technologicznym. W gospodarce globalizacja przejawia się poprzez swobodny przepływ towarów, a firmy mogą działać na skalę światową. W kulturze globalizacja prowadzi do swobodnej wymiany idei i wartości między krajami. Przykładem mogą być filmy czy muzyka rozprzestrzeniające się na całym świecie. W polityce globalizacja przyczynia się do tworzenia międzynarodowych organizacji takich jak ONZ czy Unia Europejska, które mają na celu wspólne rozwiązywanie problemów globalnych oraz wzajemną pomoc.
2 sierpnia 1990 r. wojska Iraku dokonały niespodziewanej inwazji na niewielki, ale bogaty w złoża ropy naftowej Kuwejt. Państwo zostało zdobyte po trzech dniach walk, a dyktator Iraku Saddam Husajn ogłosił jego inkorporację. Ku zdziwieniu Iraku społeczność międzynarodowa zareagowała błyskawicznie - Rada bezpieczeństwa ONZ w ciągu kilku dni wydała trzy rezolucje, w których potępiła agresję, wezwała Irak do wycofania sił z Kuwejtu i nałożyła embargo ekonomiczne na handel z Irakiem. Iracki rząd zignorował wszystkie wezwanie międzynarodowe, a na dodatek zatrzymał na swoim terytorium w charakterze zakładników wszystkich przebywających na terenie Iraku obywateli państw zachodnich. W takiej sytuacji USA zdecydowało się na interwencję zbrojną i wezwały społeczność międzynarodową do utworzenia na terenie Arabii Saudyjskiej wspólnej koalicji wojskowej, której celem miało być wyzwolenie Kuwejtu. W skład koalicji weszło 28 państw, w tym kraje arabskie. Irackie władze odrzuciły ultimatum wzywające go do opuszczenia Kuwejtu o 15 stycznia 1991 r. Husajn wierzył, że jego zaprawione w walkach z Iranem dywizje zdołają stawić czoło siłom międzynarodowym. 17 stycznia 1991 r. siły koalicji rozpoczęły operację Pustynna Burza. Kilka tygodni później, 15 lutego, rozpoczęła się ofensywa lądowa, która w ciągu kilku dni doprowadziła do całkowitego rozbicia irackiej armii
Wojna domowa ogarnęła Somalię. Po konflikcie o Ogaden państwo rozpadło się na części rządzone przez lokalnych przywódców klanów lub watażków. Ci terroryzowali podległe sobie tereny doprowadzając do klęsk głodu i ucieczki do Etiopii setek tysięcy Somalijczyków. ONZ zadecydowało o wysłani sił, których trzon stanowiły oddziały amerykańskie. Operacja “Przywrócić Nadzieję” rozpoczęła się w grudniu 1992 r. i zakończyła po 6 miesiącach. Siły zapewniły dostawy żywności i lekarstw potrzebującym, ale nie umiały sobie poradzić z somalijskimi bojówkami, ponosząc kilka spektakularnych porażek militarnych. Somalia stała się jednym z tzw. państw upadłych. W ogarniętym chaosem kraju schronienie znaleźli islamscy terroryści, a porty na wybrzeżu stały się siedzibami piratów.
W 1994 r. w Rwandzie władzę przejęli przedstawiciele plemienia Hutu. Stanowiący większość ludności państwa członkowie ludu Tutsi byli prześladowani i zmusznai do emigracji. Kiedy w 1990 r. sytuacja gospodarcza kraju bardzo się pogorszyła, partyzanci Tutsi rozpoczęli wojnę domową. Hutu, mimo pomocy wojsk innych państw, nie udało się w pełni opanować sytuacji. W 1993 r. pod patronatem ONZ plemiona podpisały porozumienie. Na początku kwietnia 1994 r. w katastrofie lotniczej zginął wywodzący się z Hutu prezydent Rwandy. Przywódcy radykalnych bojówek Hutu oskarżyli Tutsi o zamach na głowę państwa i wezwali swoje plemie do krwawej rozprawy. Rozpoczęła się masakra która trwała prawie sto dni. Zamordowano od 800 tys. do ponad miliona Tutsi. Po trzech miesiącach ludobójstwa sytuacja się odwróciła. Do Rwandy weszły bojówki Tutsi. Przerażeniu Hutu, bojąc się krwawego odwetu, rzucili się do ucieczki. Ok.2 miliony ludzi schroniło się w sąsiednich państwach. W konsekwencji walki przeniosły się także na ich tereny.
Apartheid - doktryna społeczno-polityczna obowiązująca w RPA w latach 1948-1994 r.. Była to polityka oddzielania i dyskryminowania rdzennych mieszkańców państwa, mająca na celu utrzymanie przez białych obywateli uprzywilejowanej pozycji politycznej, społecznej i gospodarczej.
Obalenie Apartheidu - Wobec nasilającej się represji władz ANC ( Afrykański Kongres Narodowy ) zradykalizował się i utworzył zbrojne bojówki. Doprowadziło to do likwidacji Kongresu i skazania jego przywódców na karę dożywotniego więzienia. Wśród nich był prawnik Nelson Mandela. Mimo prób zabiegów dążących do likwidacji Apartheidu. System RPA, ONZ uznała za zbrodnię przeciwko ludzkości. W 1989r. działalność ANC została zalegalizowana, a w następnym roku Nelson Mandela opuścił więzienie. Obie strony zasiadły do rozmów o reformie państwa. W ich wyniku ówczesny prezydent RPA Frederik de Klerk zakończył politykę Apartheidu, a w 1994 r. w kraju odbyły się pierwsze powszechne wybory parlamentarne i prezydenckie, a Mandela został pierwszym czarnoskórym prezydentem RPA.
W państwach totalitarnych, z założenia ateistycznych (np. komunistyczna Korea, Chiny), religia jest wręcz zakazana lub podejmuje się próby podporządkowania jej państwu. Ograniczenia można spotkać tez w innych krajach. W muzułmańskim Bangladeszu prześladowani są wyznawcy hinduzimu. Z kolei w Birmie wyznawcy buddyzmu ustawicznie atakują muzułmanów. W muzułmańskich państwach afrykańskich, np. w Nigerii, celem ataku są chrześcijanie.